Пасля матча паміж «Лідай» і «Магілёвам» (2:3) галоўныя трэнеры камандаў падвялі вынік двубоя.
Зміцер Рылькоў, галоўны трэнер «Магілёва»:
— Цяжкае пачало. Трэба аддаць належнае суперніку, ён добра рухаўся ў першым перыядзе, ствараў моманты. Магчыма, па кідках прайграў нам, але ў рэалізацыі выдатна спрацаваў. Давялося ў апранальні ўжыць не рускую мову, даць зразумець, што наперадзе яшчэ два перыяды, дый у цэлым у апошніх матчах другога этапу выціскаць максімум у кожнай гульні. Каманда зразумела тыя словы, якія мы данеслі і далей дзеяла выдатна.
Пацешыла гульня ў няроўных складах. Не буду ў гэтым плане казаць пра большасць, хоць мы і забілі дзве шайбы, з добрага боку хачу адзначыць нашы дзеянні ў меншасці. Мужыкі сёння кроіліся, адпрацоўвалі адзін за аднаго, ну і Арцём Сяргееў не падвёў. Усім дзякуй, у тым ліку і заўзятару, які прыехаў нас падтрымаць.
Павел Мікульчык, галоўны трэнер «Ліды»:
— Добрая гульня была, але крыўдна так прайграваць. Валодалі ініцыятывай, вялі ў рахунку. Увогуле, нічога не прадвесціла бяды, пакуль не здарыўся адзін незразумелы надум гульца, які перакрэсліла старанне ўсёй каманды. Незразумелы надум, чатыры хвіліны на роўным месцы пэўна зламалі нам усю гульню. Гэты момант разбяром, ён проста так не пройдзе дарма. Адны крояцца, імкнуцца, б’юцца — пытанняў няма. А нехта выходзіць з нейкімі крыўдамі. Заўтра гэты момант разбяром і ўжывём санкцыі.
А так хлопцам дзякуй, за тое што імкнуліся. Нам, як заўсёды, не хапіла самай дробязі. Заўзятарам дзякуй за іх падтрымку.
— Раманаў жа не выходзіў на лёд у трэцім перыядзе?
— Не.
— Гэта дысцыплінарная мера?
— Не хачу каментаваць.
— Ваш калега ўжо памянуў гульню ў няроўных складах. Па ходзе другога этапу гульня ў «Ліды» не лепіцца ні ў маярытэце, ні ў мінарытэце…
— Калі як атрымваецца. Гэтыя кампаненты адпрацоўваем. Без прэтэнзій да дзяцей, але пры любай схеме, у тым ліку ў большасці, павінны быць выканаўцы. У нас шмат кідкоў, камбінацый, у некаторых момантах выдатна гуляе супернік. Сёння хакеісты «Магілёва» кроіліся, лавілі шайбы на сябе. З нашага ж боку секундавая страта канцэнтрацыі прывяла да прапушчаных шайбаў. Ужо столькі прагледзелі матэрыялу, столькі разабралі, але не до ўсіх гэтыя моманты даходзяць. Прэтэнзій адменных да дзяцей няма, проста не атрымваецца.
— Перад трэцяй прапушчанай шайбай вы ўзялі тайм-аўт. Мабыць, не дапамог?
— Наспяваў гол. Сваю змену дзеці перайгралі, валодаючы шайбай маглі яе выкінуць, вывесці з зоны, але не атрымалася. Давялося браць тайм-аўт. Як адчуваў, гэтак і атрымалася. Недапрацавалі да канца момант, хоць на лаўцы падказаў, што можна было зрабіць.
